Cienkie ciasto i farsz, który może być słodki, słony, owocowy lub mięsny. O czym mowa? O pierogach, które zawojowały polskie stoły i żyje się im nie najgorzej. O pierogach piszemy dlatego, że powszechnie uważane są za potrawę staropolską. Czy tak jest naprawdę? Zaraz wszystko stanie się jasne.
Jako koneserzy polskich smaków i polskich tradycyjnych produktów będziemy zawsze podkreślać największe zalety naszej kuchni ale również zwracać uwagę na mylne o niej wyobrażenie.
.
Pierogi przybyły do nas z dalekich Chin Źródło: untourshanghai
,
Pierogi – historia kolonizacji Europy
Takim właśnie wyobrażeniem niezgodnym z prawdą jest pogląd, że pierogi to typowa, polska i tradycyjna potrawa. W niektórych regionach Polski znajdziemy przepisy na tradycyjne pierogi jak chociażby pierogi mazurskie ze szczupakiem. Co więcej, potrawa ta nie dotarła do nas od najbliższych sąsiadów ale z dalekich Chin! Chińczycy wraz z pierożkami witają Nowy Rok a nasz pieróg nie ma nawet swojego święta tak jak kotlet schabowy chociaż jest obok niego jedną z naszych najpopularniejszych potraw. Do Europy pierogi trafiły za sprawą podróżnika Marco Polo, który sprowadził je do Włoch. Pierogi występują w kuchniach całej Europy i świata. Do naszego kraju, wg przekazów, pierogi trafiły za sprawą Jacka Odrowąża – zakonnika i przeora klasztoru w Kijowie, który miał przywieźć przepis na pierogi właśnie z Rusi. Możemy je spotkać również na Litwie, Białorusi, Rosji, Japonii i wspomnianych już Chinach. Wszędzie podawane są jednak z innym farszem i występują pod inną nazwą. W Rosji są to pielmieni na Ukrainie wareniki, w Gruzji chinkali, a w Chinach wonton.
.
Danie świąteczne? Pierogi!
Niegdyś pierogi były podawane wyłącznie z okazji świąt. Każde święto było wyróżnione innym kształtem i nadzieniem. Pierogi „kurniki” – duże pierogi weselne z różnymi nadzieniami, zawsze z dodatkiem mięsa kurzego; „knysze” – pierogi żałobne, podawane na stypie; „koladki” – pieczone w styczniu, na pamiątkę pogańskiego święta ” Podobno pierogi znano już w XIII w. Pierwotnie nie mówiono jednak pierogi, tylko pirogi (w l. poj. był ten piróg). Ów wyraz wywodzi się – istnieją na ten temat dwie hipotezy – albo od prasłowiańskiego słowa pir (‘uczta, biesiada, święto, uroczystość’), albo od słowa piera (‘rodzaj nadziewanego ciasta’). Pomimo tego, że pierogi nie są naszą narodową potrawą to nasi kucharze przygotowują je z prawdziwą pasją, której nie powstydziłby się prawdziwy chiński mistrz wonton! Na dowód tego zachęcamy Was do spróbowania prawdziwie polskich pierogów ruskich z nutką mięty czy z kaszą gryczaną.
.
Katarzyna Zarówna
